Վրույր Հարությունյան
 | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 19, 1949 |
| Ծննդավայր | Կիրովական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մահացել է | սեպտեմբերի 12, 2022[1] (72 տարեկան) |
| Կրթություն | Հայֆիլմ |
| Մասնագիտություն | դերասան |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  |
Վրույր Վիրաբի Հարությունյան (դեկտեմբերի 19, 1949, Կիրովական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - սեպտեմբերի 12, 2022[1]), հայ դերասան։ Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր արտիստ (2017)։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վրույր Հարությունյանը ծնվել է Կիրովական քաղաքում։ Միջնակարգ դպրոցն ավարտել է Կիրովականում։ 1971-1974 թվականներին սովորել է «Հայֆիլմ» կինոստուդիային կից դերասանական ստուդիայում՝ Դմիտրի Կեսայանցի արվեստանոցում։ Ուսանողական տարիներին եղել է Վանաձորի Հովհաննես Աբելյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոնի դերասան։ 1975-1977 թվականներին աշխատել է Արտաշատի Ամո Խարազյանի անվան պետական թատրոնում, 1982-1998 թվականներին վերադարձել է Վանաձորի պետական թատրոն։ 1977-1982 թվականներին բնակվել է Ռուսաստանում[2]։ 1998 թվականին ընկերների՝ ՀՀ վաստակավոր արտիստուհի Գրետա Մեջլումյանի և Արամայիս Սարգսյանի հետ հիմնել է Վանաձորի քաղաքապետարանի «Բոհեմ» կամերային թատրոնը և մինչև 2001 թվականը եղել է այդ թատրոնի դերասան և գլխավոր բեմադրիչը, 2003 թվականից՝ Վանաձորի Հովհաննես Աբելյանի անվան դրամատիկական թատրոնի դերասան[3]։
Դերեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կերտել է շուրջ 50 թատերական դեր։
Ներկայացումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Հորեղբայր Յորգ՝ Վիլյամ Շեքսպիրի «Ռիչարդ Երկրորդ»
- Սալյոնի՝ Անտոն Չեխովի «Երեք քույր»
- Քահանա՝ Բ. Բրեխտի «Կուրաժ մայրիկը և նրա զավակները»
- Նիսամիձե՝ Ալեքսանդր Շիրվանզադեի «Քաոս»
- Մուռով՝ Ալեքսանդր Օստրովսկու «Անմեղ մեղավորները»
- Անուչկին՝ Նիկոլայ Գոգոլի «Ամուսնություն»
- Հանգուցյալ՝ Ա. Էդարի «Մեր մեղքը»
- Սիմոն՝ Ս. Խալաթյանի «Սիմոն թագավորը» (մոնոներկայացում)
- Պապիկ՝ Ա. Կասոնայի «Ծառերը կանգնած են մահանում[4]»
ֆիլմեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Վառած լապտեր», 1983
- «Ճանապարհ դեպի Սասունցի Դավիթ», 1987
- «Որտե՞ղ էիր, մարդ աստծո», 1992
- «Ծովահենների կայսրությունը», 1994
- «Ղարաբաղյան անավարտ օրագիր», 1995
- «Մի վախեցիր», 2007
- «Ընդհատված մանկություն», 2012
- «Պարացելիուսի վարդը», 2012
- «Ելք չկա», 2014
- «Փեսացուն կրկեսից», 2015
- «Սուպեր մամա», 2015
- «Երկրաշարժ», 2016
- «Սիրո ուժը», 2020
Հեռուստասերիալներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հարազատ թշնամի»
- «Մեր գյուղը»
- «Երանի»
- «Մոռացված կանգառը»
- «Բացի՛ր աչքերդ»
- «Փրկեք մեր հոգիները»
- «Դեբեդի գաղտնիքը»
- «Պատվից առավել»
- «Անհասցե ծնվածները»
- «Անատոլիական պատմություն»
- «Հերոսական նովելներ»
Մրցանակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Լոռու փառատոնի մրցանակ՝ լավագույն տղամարդու դերակատարման համար, 2008
- Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր արտիստ, 2017[5]
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Կյանքից հեռացել է դերասան Վրույր Հարությունյանը
- ↑ Вруйр Арутюнян
- ↑ «Վրույր Հարությունյանի կենսագրությունը zarkfoundation.com կայքում».
- ↑ Ս., Դանիելյան (Ապրիլ 21,2017). «Ալեխանդրո Կասոնայի լեգենդար պիեսը վեց տասնամյակ անց բեմադրվեց նաեւ Վանաձորում». www.aravot.am.
- ↑ «ՀՀ Նախագահի հրամանագրերը - Փաստաթղթեր - Հայաստանի Հանրապետության Նախագահ». նախագահ.հայ. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 22-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
